Breekbare poëzie nauwkeurig uitgemeten op stramien
door Jurjen K. van der Hoek
• recensie 2015
Het is een tere expositie ditmaal bij Kunstlokaal No.8 in Jubbega. Om niet te zeggen broos. Inrichter Marcel Prins heeft een tweetal kunstenaars samen gebracht, zoals hij gewoon is te doen voor de in tijd korte tentoonstellingen. Het werk spreekt met elkaar in een kunstzinnige taal. Ditmaal is dat poëtisch en exact. Dichterlijk en nauwkeurig. Maar die aanduidingen zijn uitwisselbaar, zo zal doen blijken.
De boodschapper
De breekbare takjes aan dunne maar zekere touwtjes, of ook wel als vlinder geprikt op een vel papier, zijn poëtische uitingen van kunstenaar Maarten Brinkman. Het materiaal om vanuit zijn inspiratie te componeren is in de omgeving van de achtertuin beschikbaar, en daarmee is de natuur eigenlijk in de eerste plaats de schepper van zijn samenstellingen. Brinkman is in deze niet meer dan de boodschapper, niet minder dan de profeet, die laat zien hoe mooi het meestal ongeziene nu eigenlijk werkelijk is en moet blijven. Het door hem gesprokkelde hout sneed hij van struiken en bomen. Niet lukraak zomaar, maar die splitsingen en vertakkingen die er in zijn spel toe kunnen doen. Geconcentreerd glijdt in deze zoektocht zijn blik door het struikgewas om de juiste en bruikbare vorm te spotten. Hij verbuigt dit dan niet om te voldoen aan zijn vormenspel, breekt het hoogstens doormidden om de twee helften nauwkeurig aan elkaar te rijgen.
Zwart draad
Eén wand in de ruimte heeft hij vol gehangen met natuurlijk materiaal als zijnde het portret van een tak. Door daarin alles aan het lot over te laten staat deze installatie naar mijn mening verder van de maker af. Hij heeft alleen de hand in de manier waarop het getoond wordt. Wanneer hij dan de takjes elkaar en de wand laat verbinden met zwart draad ontstaat er een ander krachtveld. Dan is de maker tot schepper geworden en kan hij de natuur manipuleren. Dan worden de objecten unieke vormen, die hun spel spelen aan de muur als drager. Subtiel meestal, maar ook wel overmatig in getal, zijn de draden onderdeel van de resulterende uiting.
De boodschapper
De breekbare takjes aan dunne maar zekere touwtjes, of ook wel als vlinder geprikt op een vel papier, zijn poëtische uitingen van kunstenaar Maarten Brinkman. Het materiaal om vanuit zijn inspiratie te componeren is in de omgeving van de achtertuin beschikbaar, en daarmee is de natuur eigenlijk in de eerste plaats de schepper van zijn samenstellingen. Brinkman is in deze niet meer dan de boodschapper, niet minder dan de profeet, die laat zien hoe mooi het meestal ongeziene nu eigenlijk werkelijk is en moet blijven. Het door hem gesprokkelde hout sneed hij van struiken en bomen. Niet lukraak zomaar, maar die splitsingen en vertakkingen die er in zijn spel toe kunnen doen. Geconcentreerd glijdt in deze zoektocht zijn blik door het struikgewas om de juiste en bruikbare vorm te spotten. Hij verbuigt dit dan niet om te voldoen aan zijn vormenspel, breekt het hoogstens doormidden om de twee helften nauwkeurig aan elkaar te rijgen.
Zwart draad
Eén wand in de ruimte heeft hij vol gehangen met natuurlijk materiaal als zijnde het portret van een tak. Door daarin alles aan het lot over te laten staat deze installatie naar mijn mening verder van de maker af. Hij heeft alleen de hand in de manier waarop het getoond wordt. Wanneer hij dan de takjes elkaar en de wand laat verbinden met zwart draad ontstaat er een ander krachtveld. Dan is de maker tot schepper geworden en kan hij de natuur manipuleren. Dan worden de objecten unieke vormen, die hun spel spelen aan de muur als drager. Subtiel meestal, maar ook wel overmatig in getal, zijn de draden onderdeel van de resulterende uiting.
Op een roomwit veld
De exacte wetenschap is voor kunstenaar Els Binnendijk inspiratie tot uiten. In een strak gelid van kruissteken op rij en in vierkant borduurt zij zich een tafereel uit een wiskundeleerboek. Daarbij maken de steken in een zachtroze tint op een roomwit veld de vorm. Deze vorm is niet af, omdat het materiaal en de techniek daarin onvolkomenheden heeft. Zo is een rechte lijn wel te vormen, maar een kromming daarin gaat geblokt als de pixels waaruit digitale letters bestaan. Als in een soort van stripverhaal, opeenvolgende werken in serie die een moment van beleving aan elkaar verschillen, laat Binnendijk de vormen zich verplaatsen. Lijnen die elkaar in gedachten ontmoeten of een cirkel die rollend dynamisch is. Gebogen waaiert uit in horizontaal. Een sterrenhemel van kruisjes, die subtiel in het gelid staan. Mathematica uitgezet op stramien, gevat in tere draden. Exact uitgetekend, maar poëtisch in verwerking.
Expositie “Poëtisch en Exact”, werken van Maarten Brinkman en Els Binnendijk bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega. Tot 21 september.
![]()
De exacte wetenschap is voor kunstenaar Els Binnendijk inspiratie tot uiten. In een strak gelid van kruissteken op rij en in vierkant borduurt zij zich een tafereel uit een wiskundeleerboek. Daarbij maken de steken in een zachtroze tint op een roomwit veld de vorm. Deze vorm is niet af, omdat het materiaal en de techniek daarin onvolkomenheden heeft. Zo is een rechte lijn wel te vormen, maar een kromming daarin gaat geblokt als de pixels waaruit digitale letters bestaan. Als in een soort van stripverhaal, opeenvolgende werken in serie die een moment van beleving aan elkaar verschillen, laat Binnendijk de vormen zich verplaatsen. Lijnen die elkaar in gedachten ontmoeten of een cirkel die rollend dynamisch is. Gebogen waaiert uit in horizontaal. Een sterrenhemel van kruisjes, die subtiel in het gelid staan. Mathematica uitgezet op stramien, gevat in tere draden. Exact uitgetekend, maar poëtisch in verwerking.
Expositie “Poëtisch en Exact”, werken van Maarten Brinkman en Els Binnendijk bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega. Tot 21 september.
