© Maarten Brinkman
• • •

Maarten Brinkman


visual artist & art teacher
• • •
Maarten Brinkman

visual artist & art teacher

Kunst waar je ook kijkt


• Leeuwarder Courant, recensie, vrijdag 10 augustus 2018


Kunstlokaal No.8 In Jubbega toont tientallen kunstwerken van evenzovele kunstenaars. Het is een feestelijke overzichtstentoonstelling waarmee Birgit Speulman en Marcel Prins herdenken dat ze tien jaar in Jubbega actief zijn. Maar wat hier vooral gevierd wordt, is de kunst zelf. –  Dirk van Ginkel

Marcel Prins en Brigit Speulman hebben veel te gedenken. Het monumentale schoolgebouw waarin zij wonen en werken - destijds getekend door rijksbouwmeester Vrijman - bestaat nu honderd jaar. Zijzelf zijn er tien jaar geleden ingetrokken. En zevenenhalf jaar geleden begonnen zij er hun galerie Kunstlokaal No.8. Ze hebben inmiddels zo'n veertig tentoonstellingen georganiseerd. Bijna alle kunstenaars die ooit in Kunstlokaal No.8 hebben geëxposeerd, hebben werk ingezonden voor de huidige tentoonstelling. Nieuw werk vaak. Vanaf de straat zijn de eerste objecten al zichtbaar. De tuin voor het schoolgebouw is door Prins en Speulman omgetoverd tot een beeldentuin. Er staat een object van Wianda Keizer, die nog onlangs een duo-tentoonstelling had samen met schilder Hans Emmelkamp. Er zijn beelden van Prins zelf, gevormd uit metaal, hout of steen, of combinaties daarvan. En in een uitgegraven gedeelte in de voortuin is een vijvertje gemaakt waarin een ingenieus waterwerkje staat van Leo Cahn, wiens bekendste werk misschien wel het waterspel is in het 'Grand Canal' bij Museum Belvédère.

Zeepaardje
Direct na binnenkomst sta je in de werkplaats van Prins. Ook hier kijk je je ogen uit. Grote en kleine objecten samengesteld uit allerhande -vaak gevonden - materialen. Van een bijna manshoge 3D-collage van piepschuimen vormen tot een fietsketting in de vorm van een zeepaardje, die als een wandreliëf hoog aan de muur hangt. „Echt zo op straat gevonden hoor", zegt Prins. Als je je door dit overvolle atelier heen gekeken hebt, kom je in de oude schoolgang. Het eerste lokaal links is de huiskamer van Prins en Speulman, die ook dienst doet als atelier. Kunstwerken waar je ook kijkt. In de gang vraagt ook elke meter om aandacht, links en rechts. Vitrines met kunst, ladekasten vol kunst, muren vol kunst. Het digitale grafische werk van Speulman is er te zien. En dan moet de eigenlijke tentoonstelling nog beginnen. Het concept van Kunstlokaal No.8 is de duo-expositie. Speulman en Prins nodigen telkens twee kunstenaars uit om samen te exposeren. Heel vaak kennen die kunstenaars elkaar niet. Het doel is om oeuvres bij elkaar te brengen die hetzij naadloos bij elkaar passen of juist haaks op elkaar staan. „Het kan op verschillende manieren vonken"; zegt Prins. Dit onderscheidende concept is voor deze feestelijke gelegenheid losgelaten. In het expositielokaal hangt werk van 62 kunstenaars, uit binnen- en buitenland. Diversiteit is troef. Kunstlokaal No.8 toont objecten, wandsculpturen, schilderijen, prints, foto's, een enkel sieraad. Er is veel variatie in materiaalgebruik: olieverf, acryl, kleurpotlood, karton, staal, perspex, schuurpapier, touw en dierenhuid.

Het getoonde werk is voornamelijk bescheiden van afmeting. Het grootste, 50 x 50 cm, is van Hans Kleinsman. Meestal vertaalt hij zijn abstracte, rationele computerkunst naar 'ouderwetse' litho's. Nu heeft hij zijn werk als print ingestuurd. Het kleinste - op de sieraden na - is van Hans Emmelkamp, een abstract olieverfschilderijtje van 12,5 x 18 cm. Jurjen Ravenhorst schilderde met acryl en krijt ook een klein werk, 24 x 20 cm, dat echter heel monumentaal oogt. Hoe abstract zijn vormen ook zijn, je ziet er toch al snel zowel een uitgestrekt landschap als een stadsgezicht in.

Lekker slordig
Zulke associaties heb je niet bij Blok kade 2 van Milly Betten. Van een afstandje is dat een kleurige maar weinig avontuurlijke verzameling van blokjes en streepjes, geschilderd op een onderliggend grid. Maar kijk je van dichtbij, dan blijkt de verf lekker slordig aangebracht. Het ruitjespatroon ligt niet onder de verf maar erop - in de vorm van uitgescheurde en opgeplakte papiertjes - net als een wasachtige substantie die hier en daar uitvloeit en voor toffee-kleurige accenten zorgt. Niks strikte ordening. Marian Bijlenga toont een veelkleurige collage van beschilderde schuurpapieren fragmenten. Het lijkt vol typografische motieven te zitten, maar toch krijg je er - gelukkig - niet de vinger achter. Maarten Brinkman knipte een organische vorm uit een eikenblad en laat ze naast elkaar zien onder de titel If I was God. Alsof de natuur hem nog niet rijk genoeg is aan vormen. En Riki Mijling maakte van gebrand staal een geometrische en scherp gebogen vorm die hoog in het lokaal muur en plafond bijeenhoudt. Er is heel veel te zien in Kunstlokaal No.8. Is dit dan ook meteen een dwarsdoorsnede van wat de kunst heden ten dage te bieden heeft? Nee natuurlijk. Maar er is wel een andere grote gemene deler. Prins: „Uiteindelijk is het allemaal kunst die we zelf graag aan de muur willen hebben."

Jubbega Kunstlokaal No.8: Schoterlandseweg 55, wo t/m zo 12-18 u, t/m 19 augustus www.kunstlokaalno8.n1

© Maarten Brinkman